Οι διαδικτυακές σχέσεις αναζωογονούν ή πληγώνουν;

"Παρηγοριά του εαυτού μας" είπε με σθένος η Α. , είναι η ψευδαίσθηση ότι έχουμε «επαφές», η ασφάλεια της απόστασης και η άρνηση για το ρεαλιστικό κυνηγητό,  συνεχίζω, συμφωνώντας μαζί της. Ο φόβος της αποτυχίας ίσως. Είναι ανώνυμο, δεν θα εκτεθώ σκέφτονται οι περισσότεροι. Η αλήθεια είναι ότι καλύπτουν δεν αναζωογονούν. Πληγώνουν. Όταν φτάσεις στο σημείο να σε απορρίψει κάποιος χωρίς να έχει δει ποτέ την μορφή σου, πετυχαίνεις μια τεράστια «ωραιότατη» ματαίωση και ενισχύεις την αίσθηση του ανεκπλήρωτου. Ούτε από κοντά δεν είσαι αρεστή ούτε από «μακριά»? 

Bullying ή πιο απλά, σχολικός εκφοβισμός

Η βία, όταν χρησιμοποιείται για καλό, είναι αποδεκτή. Είναι σωστό αυτό; Πώς μπορούμε να διαχειριστούμε τους νταήδες;

Μέσα από τους δικούς σας προβληματισμούς, ένα θέμα επίκαιρο και επικίνδυνο. Κάποιες απόψεις και ερωτήσεις δικές σας:

«Θα μάθω στο παιδί μου πολεμικές τέχνες, για να σπάσει τα μούτρα σε όποιον πάει να τη στριμώξει. Ας μην ξεχνάμε ότι στο παρελθόν χρησιμοποιήθηκε βία στους πολέμους».

«Είναι θέμα παιδείας. Δεν μπορούμε να κάνουμε πολλά. Κάποιοι γονείς είναι εντελώς ανεύθυνοι».

«Σε ποιον μπορεί να μιλήσει αυτός που θα δεχτεί το Bullying; Ειδικότερα με τις μικρότερες ηλικίες τι μπορούμε να κάνουμε;».

Ας αναλύσουμε λίγο τα παραπάνω θέματα και ας τα αναπτύξουμε ένα βήμα παραπέρα.